Sołectwa
Białochowo – wieś i sołectwo, wieś wzmiankowana w 1268 roku jako gród obronny. We wsi znajduje się klasycystyczny dwór z XIX wieku, murowany, otoczony starym parkiem. W okolicy znajduje się pomnik ku czci rozstrzelanych w 1939 roku ok. 200 mieszkańców Białochowa i okolicznych wsi na tzw. bagnach białochowskich (na miejscu tragedii znajduje się kamień z tablicą pamiątkową. Część zwłok ekshumowano i obecnie spoczywają na cmentarzu w Mokrem. Sołectwo zamieszkiwało na dzień 31.12.2015 r. 495 mieszkańców.
Sołtys : Ludgarda Kaszubowska
Gubiny – wieś i sołectwo położone w powiecie grudziądzkim, w gminie Rogóźno, na zachód od trasy linii kolejowej Kwidzyn – Grudziądz.W 1342 roku wielki mistrz krzyżacki Ludolf König von Wattzau nadał grunty celem osadzenia wsi na prawie chełmińskim. Wieś wzmiankowana w dokumencie z 1342 roku wydanym przez wielkiego mistrza krzyżackiego Rudolfa Kȫniga. Charakterystycznym zabytkiem jest kościół gotycki z kamienia polnego ze szczytami i wieżą z cegły.
W skład sołectwa wchodzą: wieś Gubiny( 184 mieszkańców) i osada leśna Jamy (237 mieszkańców) Sołectwo na dzień 31.12.2015 r. zamieszkiwało – 421 mieszkańców.
Sołtys: Pawłowski Piotr
Kłódka – wieś i sołectwo położone w powiecie grudziądzkim, w gminie Rogóźno. Wieś wzmiankowana w 1323r. W 1547 Zygmunt III Waza nadał wsi pierwszy przywilej, zaś w 1677 Jan III Sobieski nadał przywilej dla dzierżawcy młyna na Osie.W okolicy Kłódki swój początek bierze Kanał Trynka. Sołectwo zamieszkiwało na dzień 31.12.2015 r. 353 mieszkańców.
Sołtys: Chróścicki Jacek
Skurgwy – wieś i sołectwo położone w powiecie grudziądzkim w gminie Rogóźno. Pierwsza informacja o miejscowości pochodzi z księgi szkodowej komturstwa grudziądzkiego z 1414 roku. Sołectwo zamieszkiwało na dzień 31.12.2015 r. 259 mieszkańców.
Sołtys: Kurdyn Piotr
Rogóźno -wieś i sołectwo, siedziba władz gminy Rogóźno . Wieś lokowana była w 1288 roku z inicjatywy mistrza krajowego Meinharda z Kwerfurtu, Rogóźno otrzymało w 1401 roku od wielkiego mistrza Konrada von Jugingena następny przywilej, na mocy którego wieś otrzymała 60 włók. Do 1466 roku wieś była własnością krzyżacką, a po II pokoju toruńskim należała do starostwa rogozińskiego. W roku 1609 król Zygmunt III potwierdził szlachcicowi Pawłowi Jałkowskiemu wolne sołectwo, a w 1659 roku król Jan Kazimierz rozszerzył przywileje Michałowi Schwarzowi. Po wojnie gmina Rogóźno wraz z powiatem grudziądzkim weszła w skład województwa bydgoskiego, a w latach 1975 -1998 r. w skład województwa toruńskiego. W wyniku reformy administracyjnej kraju, od 1999 roku ziemie nasze należą do województwa kujawsko-pomorskiego. Sołectwo zamieszkiwało na dzień31.12.2015 r. 948 mieszkańców.
Sołtys: Marszałek Kamilla
Szembruczek – wieś i sołectwo , położone w gminie Rogóźno w powiecie grudziądzkim, 3 km na południowy zachód od innej wsi o podobnej nazwie – Szembruk, która leży nad rzeką Gardęgą. Nazwa pochodzi z niemieckiego Schöne Brücke (“ładny most”). Szembruczek przed 1918 r. nazywał się Klein Schönbrück, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę i włączeniu w jej granice otrzymał obecną nazwę. Szembruczek należy do parafii Szembruk pod wezwaniem św. Bartłomieja (drewniana świątynia z 1715) W Szembruczku urodził się historyk Henryk Zieliński. Sołectwo zamieszkiwało na dzień 31.12.2015 r. 231 mieszkańców.
Sołtys: Radosław Wódka
Szembruk – (niem. Schönbrück) – wieś i sołectwo w powiecie grudziądzkim, w gminie Rogóźno.Wieś została założona pod koniec XIII wieku. W1306 roku uzyskuje ponowny przywilej nadany przez mistrza krajowego Konrada von Sacka, położona na wzgórzu nad Gardegą. W Szembruku znajduje się kościół parafialny pw. św. Bartłomieja – parafia założona na przełomie XIII/XIV wieku. Obecny kościół pochodzi z lat 1715-1716 (poprzednie zostały spalone). Kościół jest orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej na nowszym, kamienno-ceglanym podmurowaniu. Wystrój wnętrza barokowy, wieża o konstrukcji słupowo-ramowej, na której jest zawieszony dzwon z 1711 roku. Na północ od wsi znajduje się Jezioro Kuchnia. Sołectwo zamieszkiwało na dzień 31.12.2015 r. 560 mieszkańców.
Sołtys: Maciej Gachewicz
Zarośle – wieś i sołectwo w powiecie grudziądzkim w gminie Rogóźno. Miejscowość po raz pierwszy w źródłach historycznych wystąpiła 30 lipca 1801 roku, w zapisie spadkowym. Nazwa miejscowości pochodzi od miejsca porośniętego krzewami i drzewami. W 1864 roku powstała niemiecka szkoła. W 1931 roku Zarośle miało powierzchnię 181,6 ha. Na dzień 31.12.2015 r. sołectwo zamieszkiwało 352 mieszkańców.
Sołtys: Dembek Marzena
Bukowiec – wieś i sołectwo w powiecie grudziądzkim w gminie Rogóźno. Pierwszy przywilej dla Bukowca został wystawiony w 1724 roku . Wieś miała powierzchnie 12 włók. Król August II przekazał je w dzierżawę administratorowi rogozieńskiemu Janowi Gruszczyńskiemu. W roku 1910 Bukowiec wraz z Wyszczekanką miał powierzchnię 335 ha, a mieszkańców było 96. Właścicielem folwarku Wyszczekanka był Artur Baumann. W roku 2000 Bukowiec wraz z Sobótką tworzył sołectwo Bukowiec-Sobótka. Obecnie w skład sołectwa wchodzą: wieś Bukowiec( 83 mieszkańców) i osada Sobótka (71 mieszkańców) Sołectwo na dzień 31.12.2015 r. zamieszkiwało – 154 osoby
Sołtys: Broda Zbigniew
Budy – wieś i sołectwo, w powiecie grudziądzkim, w gminie Rogóźno, nad zachodnim brzegiem Jeziora Środkowego. Miejscowość znana z dokumentów z roku 1700 dotyczących parafii Szembruk i Gubiny. Jan Gruszczyński administrator ekonomii rogozińskiej, dobra kościelne wydzierżawił na 40 lat pisarzowi zakonnemu Fryderykowi Brokierowi. W roku 1910 Budy wraz z osiedlem Gapa liczyły 59 mieszkańców. Obecnie w sołectwie mieszka 79 osób.
Sołtys: Krasiński Lech
Rogóźno Zamek – wieś i sołectwo, w powiecie grudziądzkim, w gminie Rogóźno,przy drodze krajowej nr 16. We wsi mieszczą się ruiny zamku krzyżackiego. Zamek komturski wzmiankowany w 1285 r., został założony prawdopodobnie 10 lat wcześniej, na wzgórzu u ujścia rzeki Gardęgi do Osy na stromym wzgórzu wznoszącym się 45 metrów ponad Kotlinę Grudziądzką. Od 1333 r. był siedzibą wójtostwa. W latach 1410 i 1414 został zajęty przez wojska polskie, ze zniszczeń się już nie podniósł. W 1454 r. został spalony przez wycofujących się Krzyżaków. Do 1590 r. był siedzibą starostów królewskich, później zarządu. Większość zabudowań została rozebrana przez Prusaków po 1772 r., a cegły przeznaczono na budowę Twierdzy Grudziądz. Do dziś zachowała się monumentalna siedmiokondygnacyjna wieża bramna zamku średniego, narożna wieżyczka i fragmenty murów. Na terenie przedzamcza zewnętrznego planowano założyć miasto. Przypuszczalnie z miejscowej kaplicy zamkowej pochodzi drewniana rzeźba Madonny szafkowej z końca XIV w., obecnie w zbiorach Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze. Ruiny zamku znajdują się na terenie rezerwatu przyrody Rogóźno – Zamek. Obecnie wieś Rogóźno-Zamek na dzień 31.12.2015 roku liczyła 428 mieszkańców.
Sołtys: Łukasz Pilcek